Presentatie van de

viool

Hier vindt u belangrijke informatie over de instrumenten die u op de tentoonstelling van de Europese Ambachtsdagen zult ontdekken.

De viool

Een beetje geschiedenis …

Evolutie van het instrument

Ontstaan uit verschillende snaarinstrumenten (de Arabische rebec, de middeleeuwse viool en de lira da braccio), verscheen de eerste viool in de zestiende eeuw, rond 1520, in Noord-Italië.

Tijdens de zeventiende en achttiende eeuw gaven grote Italiaanse vioolbouwers, de familie Amati en later Stradivari en Guarneri vorm aan het moderne silhouet van de viool, waardoor de Italiaanse school, met name die van de stad Cremona, een wereldwijde reputatie kreeg.

Daarna werd de viool geperfectioneerd om tegemoet te komen aan de behoeften van componisten en musici. In de 19e eeuw zullen vioolbouwers met name de hals, de klankkast en de diameter van de klankkast verlengen. Door deze wijzigingen konden musici hogere noten spelen en een luider geluid produceren.

Omstreeks 1820 vond de componist en violist Louis Spohr de kinsteun uit, een stuk ebbenhout. Doordat het instrument gemakkelijker vast te houden is, kan ook het register worden versterkt.

Het meer recente hoofdstuk in de geschiedenis wordt gemarkeerd door decreatie van de elektrische viool in 1874 en het geleidelijke gebruik ervan vanaf de jaren 1920.

Geluid

Het geluid van de viool komt van de wrijving tussen de strijkstok en de snaren die in trilling wordt gebracht. Deze worden door de brug via de kern van de viool (houten cilinder) doorgegeven aan de resonantiekast. Deze trillingen worden omgezet in geluid dat door de klankgaten van het instrument naar buiten komt.

Het bereik van de viool strekt zich uit over 4 octaven.

Luister naar het geluid van de viool

Le son du violon

Buurman in het orkest van …

Clarinettes, fluiten, altviolen

Holding the instrument

De viool wordt in delinkerhand gehouden, rustend in de nekhoek, onder de kin. Hij moet parallel aan de grond en onder een hoek van 45° worden gehouden.

Factor

De viool bestaat uit ongeveer 71 tot 85 stukken hout. De belangrijkste gebruikte soorten zijn madel, spar, ebbenhout, buxus. Hij heeft vier snaren die gemaakt kunnen zijn van boyau, metaal of synthetisch.

De strijkstok is gesneden uit eenBraziliaans hout, permambuco en gemaakt van paardenharen hoorns bedekt met hars (poedervormige dennenhars) voor een betere hechting aan de snaren.

Viool, gebruiksaanwijzing

Sommige componisten

De viool, die vacarmini werd genoemd, was oorspronkelijk een populair instrument dat dansen in de open lucht begeleidde, terwijl de viool, met zijn delicatere klank, was voorbehouden aan het koninklijk hof. In de 18e eeuw werd de viool geïntroduceerd in symfonieorkesten door Vivaldi (1678-1741), Tartini (1692-1770), Locatelli (1695-1764) of zelfs Mozart (1756-1791).

De bekendheid van het instrument werd versterkt door de componist Vivaldi met zijn werk De vier jaargetijden (1723).

Met het verschijnen van de elektrische viool werd het instrument veelzijdig, het is terug te vinden in verschillende populaire werken zoals in de muziek van de groep LEJ.

De Vier Seizoenen