Jardin du Souvenir

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd een dorp volledig verwoest, waarvan de locatie nu alleen nog wordt gemarkeerd door een bord met de tekst "ICI FUT SANCY" ("Hier was SANCY"). Het dorp werd in een rode zone geplaatst en leek gedoemd om te verdwijnen. - Dit was zonder de vastberadenheid van Paul Busquet te tellen, die in 1918 op zoek ging naar de begraafplaats van zijn zoon Lucien, die op 5 november 1914 aan zijn verwondingen was overleden nadat hij door de Duitsers was opgepakt in de hospitaalkerk. Hij ontmoette de burgemeester van Sancy, Alexandre Cadot-Maître, die tussen het puin woonde. Paul Busquet, hoofd van het kantoor van de Franse Staatsspoorwegen, besloot alles in het werk te stellen om te helpen bij de wederopbouw van het dorp: in november 1919 lanceerde hij een inzending in de Cheminot de l'Etat, een krant die behoorde tot de federatie van spoorwegarbeiders CGT, die vervolgens werd verspreid door een blad dat speciaal aan deze operatie was gewijd; ten slotte richtte Busquet in 1920 de liefdadigheidsinstelling Sancy op, waarvan Louis Olivier, voorzitter van de UNC (Union nationale des cheminots), erevoorzitter was. - Met de steun van het Amerikaanse Comité voor verwoeste gebieden werd de wederopbouw georganiseerd: opruimen van de ruïnes, waterleiding, bouw van een groot gemeentehuis en een school, huizen en een kerk (dankzij de Katholieke Unie van spoorwegarbeiders). Met Kerstmis en bij speciale gelegenheden werden speciale gebaren gemaakt. - De eerste ceremonie vond plaats in 1922, maar het grote moment kwam in 1925, met de inhuldiging van de Tuin der Herinnering, waar de steles ter ere van Lucien Busquet en verschillende soldaten die heldendaden vertegenwoordigen, in het bijzonder spoorwegmannen, zijn gegroepeerd (er is ook die van Quentin Roosevelt, vliegenier en zoon van de Amerikaanse president Theodore, die in 1918 stierf). de ceremonie werd bijgewoond door 400 spoorwegbeambten die vanaf het station van Celles naar boven waren "geklommen". - In 1929 besloot de gemeenteraad het dorp om te dopen tot "Sancy-les-Cheminots", als gebaar van dank aan degenen die hadden bijgedragen aan de wedergeboorte van het dorp.

Laat minder zien